يك رحمت عامه و مطلقه كه فراگير است چيزي در جهان نيست كه از اين رحمت فراگير محروم باشد. هر چه شيء‌بر او اطلاق ميشود،مشمول رحمت حق است. اين كه در دعاها گفته ميشود «و برحمتك التي وسعت كل شيء»(3)نشانه آن است كه چيزي در جهان هستي نيست كه مشمول رحمت واسعه حق نباشد. اين رحمت مطلقه است. و اين رحمت مطلقه چون فراگير است و همه اشياء‌را شامل ميشود. مقابل ندارد. غضب مقابل اين رحمت نيست. زيرا اگر اين رحمت مقابل داشته باشد،ديگر مطلق نيست ميشود مقيد.
رحمت رحيميه خدا
اما رحمت رحيميه كه در مقابلش غضب قرار دارد،رحمت خاصه است. اين رحمت خاصه محدود است و مقيد است و در قبال اين رحمت خاصه عذاب است و نقمت و مانند آن. پس يك مطلب آن است كه رحمت رحمانيه رحمت مطلقه است، فراگير است، چيزي از زير پوشش رحمت مطلقه بيرون نيست، لازمه‌اش آن است كه اين رحمت مطلقه مقابل نداشته باشد. چيزي مقابل اين نيست. زيرا اگر چيزي مقابل اين رحمت بود،ديگر زير پوشش اين رحمت نيست و اين رحمت ميشود مقيد و محدود.
ثبت دیدگاه