قرآن و تغيير اخلاق

تغيير اخلاق، به صورت روشن در آيات قرآن کريم مطرح شده و آيات در اين زمينه چند دسته است:دسته اي از آن، مصداق تغيير اخلاق را بازگو مي کند ولي عنوان «تغيير» در آن نيست.
دسته اي ديگر، گذشته از اين که مصداق تغيير را گوشزد مي کند، عنوان تغيير اخلاق را هم تذکر مي دهد. اما آيات بخش اول فراوان است و نيازي به شمارش آنها نيست: چون نوع آياتي که دستور اطاعت، توبه، تقوا و عدل مي دهد، به اين معناست که شما اخلاقتان را عوض کنيد؛ مانند:«اعدلوا هو اقرب للتقوي» (17)،«فاتقوا الله ما استطعتم» (18)،«يا ايها الذين امنوا اتقوا الله حق تقاته» (19)؛
اينها و صدها
دستور العمل اخلاقي ديگر، نشانه آن است که اگر اين اوصاف معين را نداريد، آنها را فراهم کنيد و اگر داريد نگذاريد تغيير کند و در تداوم آن بکوشيد.
بخش دوم آيات که گذشته از دستور العمل اخلاقي، عنوان تغيير را هم دارد، در سوره مبارکه «انفال» و «رعد» آمده است؛ در سوره انفال مي فرمايد: «ذلک بان الله لم يک مغيرا نعمة انعمها علي قوم حتي يغيروا ما بانفسهم وان الله سميع عليم» (20)نعمت ذات اقدس اله، تفضل است. ممکن است کسي به جايي نرسد؛ ولي خدا به او نعمت برساند.
17. سوره مائده، آيه 8.18. سوره تغابن، آيه 16.19. سوره آل عمران، آيه 102.20. سوره انفال، آيه 53.