دوازدهم: شکر[309]

«شکر نعمت» در مقابل «کفران نعمت» است. شکر نعمت اين است که انسان، سراسر جهان، اعم از آفاق و انفس و عالم و آدم، را نعمت خدا بداند و آگاه باشد که در کنار سفره عمت خدا نشسته است و بايد اين نعمتها را بجا مصرف کند. کسي که اهل سير و سلوک و تهذيب روح است بايد شاکر باشد.