السَّوْر :

السُّورَة 

مقام و منزلت رفيع

شاعر گويد :

ا لم تر انّ اللّه اعطاك سورة               ترى كلّ ملك دونها يتذبذب‏

                                 (آيا نمى‏بينى كه خداى، رفعتى به تو داده است و هر ملكى ما دون اين مقام سرگردان و مضطرب است).

سُورُ المدينة

دیوار های مرتفع

ديوارهاى شهر كه آن را كاملا در برمی ‏گيرد و احاطه می ‏كند.

سُورَةُ القرآن

1) احاطه و فراگیری

تشبيهى است يا به همان «سور» و ديوار شهر كه قرآن هم مانند احاطه و فراگيرى ديوار به شهر محاط به سوره است

2) جایگاه منزلت 

يا اينكه مثل منازل قمر ، هر سورة در قرآن منزلتى و جايگاهى دارد. 

سُورَةٌ أَنْزَلْناها

قطعه

قسمتى از احكام و حكمتها

أَسْأَرْتُ فى القدح

بقیه 

بقيّه ‏اش را در قدح گذاردم.

و كسى كه- سورة- را- سَوْرَة (با مجزوم نمودن حرف واو) بگويد در آنصورت از اسارت است يعنى تتمّه ‏اى از آن را باقى گذاردم، گويى كه هر سوره قرآن قطعه‏ اى و جزئى از كلّ سوره‏ ها و تمام قرآن است.

ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن، ج‏2، ص: 279